Ο Μάριο Λόντι αγαπούσε τα παιδιά και ήταν πάντα κοντά τους. Με την αγάπη του και την αφοσίωσή του κατάφερε να δώσει νέα πνοή στην παιδαγωγική και τη μεθοδολογία του σχολείου. Χάρη στο συγγραφικό-ποιητικό του ταλέντο, ξεπέρασε με το έργο του τα σύνορα της χώρας του, τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και αποτελούν ως σήμερα κορυφαίο δείγμα παιδικής λογοτεχνίας.

Ο Μάριο Λόντι γεννήθηκε στις 17 Φλεβάρη του 1922 στην Πιάντενα και σπούδασε παιδαγωγική στην Κρεμόνα. Από νωρίς εναντιώνεται στον φασισμό και οραματίζεται μια δημοκρατική κοινωνία. Παράλληλα αρχίζει να αποκαλύπτει και το μεγάλο συγγραφικό και ποιητικό του ταλέντο, που εμπνέεται ακριβώς από τις μεγάλες του αγάπες, το παιδί, τη δημοκρατία και την ελευθερία.

Όταν το 1948 αρχίζει να εργάζεται ως δάσκαλος, ανακαλύπτει ότι, για να αναπτύξει ακόμα περισσότερο τη δημιουργικότητα των παιδιών, πρέπει ο ίδιος ν’ αλλάξει τη διδακτική του μέθοδο, να εγκαταλείψει τους παλιούς δρόμους που είχε διδαχτεί. Η επαφή του με το έργο του Σελεστέν Φρενέ, σπουδαίου Γάλλου παιδαγωγού, συμβάλλει στην προσπάθειά του ν’ ανακαλύψει εναλλακτικές διδακτικές μεθόδους, μέσω του θεάτρου, της έρευνας και τελικά της συγγραφής, που έχει ως αποτέλεσμα το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο Cipì (Τσιπί). Από το 1956 και επί είκοσι δύο χρόνια εργάζεται ως δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο του Βο, στην Πιάντενα. Γράφει εντατικά βιβλία για παιδιά, όσο και βιβλία που απευθύνονται σε παιδαγωγούς. Η δραστηριότητά του εκτείνεται και σε άλλους τομείς, βιβλιοθήκες, θέατρο, κινηματογράφο. Γυρίζει τέσσερα ντοκιμαντέρ μαζί με τους μαθητές του και μάλιστα παίζει και ο ίδιος σε αυτά. Χάρη στον Λόντι πέντε χιλιάδες παραμύθια που τα εμπνεύστηκαν παιδιά συλλέγονται και ταξινομούνται, αποδεικνύοντας γι’ άλλη μια φορά τη δημιουργικότητα και το ταλέντο των μικρών.

Το 1989 τιμάται με το Διεθνές Βραβείο LEGO, το οποίο απονέμεται σε «προσωπικότητες και οργανισμούς που συνέβαλαν με τρόπο εξαιρετικό στη βελτίωση της ζωής των παιδιών». Εκθέσεις με έργα παιδιών, εκδόσεις παραμυθιών, ποιημάτων που γράφτηκαν από παιδιά, με άξονα τη φύση και τις ανθρώπινες αξίες, διαδέχονται η μία την άλλη. Η δραστηριότητά του δε σταματάει ποτέ. Το 1994 συγκεντρώνει 550.000 υπογραφές για να βελτιωθεί η ποιότητα της τηλεόρασης. Εισάγει τη χρήση της κάμερας στα σχολεία, για να μαθαίνουν τα παιδιά να κινηματογραφούν. Για πολλά χρόνια διατηρεί αλληλογραφία με μαθητές του και δημοσιεύει τις επιστολές αυτές, από το 1999 μέχρι το 2007, σε δική του στήλη στο περιοδικό Lavita scolastica (Η ζωή στο σχολείο).

Ο Μάριο Λόντι πεθαίνει στις 2 Μαρτίου 2014, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο, πολύτιμο έργο. Η κόρη του Κοζέτα μαζί με μια ομάδα παιδαγωγών και δασκάλων συνεχίζουν τις δραστηριότητες του πολιτιστικού οργανισμού Το σπίτι των Τεχνών και των Παιχνιδιών, που έχει στόχο να βελτιώνει συνεχώς την εκπαίδευση των δασκάλων και όσων ασχολούνται με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.