Μια σταχυολόγηση χαριτωμένων ανεκδότων από την καθημερινή ζωή των Κρητικών από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τα γελοιογραφικά σκίτσα του Γήση Παπαγεωργίου συνοδεύουν και τονίζουν τον ελλειπτικό λόγο των «σόρδινων» του βιβλίου.
Όταν η σάτιρα προσώπων και καταστάσεων ξεκινά από την αυτοσάτιρα, τότε είναι αποδεκτή, γιατί είναι καλοπροαίρετη. Στους Κρητικούς περισσεύει αυτή η διάθεση και τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν στα καφενεία και στις συναθροίσεις, στα χωράφια, στ’ αμπέλια και στα λιόφυτα. Τα πιο επιτυχημένα από αυτά τα πειράγματα τα διηγούνται ξανά και ξανά, τροποποιώντας τα πολλές φορές έτσι, που, από επώνυμες ιστορίες, καταλήγουν να γίνονται ανώνυμα ανέκδοτα.

Ο Γιώργος Βιτώρος, χρόνια τώρα, συγκεντρώνει λαογραφικό υλικό της Κρήτης που το διασώζει παρουσιάζοντάς το σε δίσκους, σε τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές ή σε βιβλία. Διατρέχοντας την Κρήτη, έβαλε τους νέους να ρωτούν για τα παλιά, ευαισθητοποίησε τους ριμαδόρους να φτιάχνουν μαντινάδες και ερέθισε τους πάντες να αναζητούν έξυπνες «αθιβολές» και «σόρδινα». Στο τέλος προέκυψε αυτή η ευχάριστη αλλά και σημαντική καταγραφή των ανεκδότων από τη ζωή των Κρητικών μέσα στο πέρασμα των αιώνων.