Showing 13–24 of 35 results
«Ο Ιωάννης Άγγελος» είναι οι ημερολογιακές σημειώσεις ενός μυστηριώδους ξένου κατά τη διάρκεια της πολιορκίας και της άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Μέσα από τις σελίδες του μια φλογερή ιστορία αγάπης γεννιέται και ανθίζει ενώ συντελείται η καταστροφή του κόσμου, μια καταστροφή την οποία τα γεγονότα της δικής μας εποχής κάνουν άκρως επίκαιρη. Ο Ιωάννης Άγγελος θεωρείται το καλύτερο μυθιστόρημα ενός μεγάλου πεζογράφου και ένα από τα λαμπρότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στο είδος του.
Σας προτείνουμε το οπτικοακουστικό υλικό για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, με την υπογραφή του National Geographic
Μια εξαιρετική ιστορία για τη ζωή, τους κρυμμένους φόβους που μας παραλύουν και την επιθυμία μας για ελευθερία. Για το πόσο αναγκαίο αλλά και μεγαλειώδες είναι να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να τρυπώσουμε στο παρελθόν, να καταλάβουμε ποιοι είμαστε κι από πού ερχόμαστε, ώστε να μάθουμε πού πάμε. Ένα παραμύθι που μαγεύει με την απλότητά του όλες τις ηλικίες των αναγνωστών και μιλάει στην καρδιά μας, με τρόπο αλληγορικό, για όσα τελειώνουν και για το διαρκές ξεκίνημα της ζωής. Για όλες τις πιθανότητες, για κάθε αρχή και για κάθε τέλος. Και το σπουδαιότερο, μας βοηθάει να ζούμε τη ζωή… ως το τέλος!
Ένα διηλικιακό βιβλίο που δανείζεται τη βασική αφηγηματική φόρμα, τους χαρακτήρες (πρίγκιπας, πριγκίπισσα, δράκος, μάγισσα) και την απλότητα του παραμυθιού για να μιλήσει σε όλους και να φιλοσοφήσει για τον απαράβατο νόμο της ζωής, την αέναη συνέχειά της και το τέλος της, την αυτογνωσία και τη στάση μας στα πράγματα. Ο Οντίν Ντουπεϊρόν, με ευφυΐα και συγγραφικό ταλέντο, ανατρέπει τους στερεοτυπικούς ήρωες και τα πεπραγμένα τους, τοποθετώντας τους μέσα σε ένα ευρηματικό περιβάλλον: ο συγγραφέας-αφηγητής της ιστορίας συνομιλεί με τα δημιουργήματα-ήρωές του και τους παραχωρεί την αυτονομία ώστε να διαμορφώσουν οι ίδιοι την ιστορία, γεγονός που κάνει την ανάγνωση ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Διαβάζοντάς το, ο αναγνώστης άλλοτε χαμογελά, άλλοτε συγκινείται, αρκετές φορές αναγνωρίζει τον εαυτό του, προβληματίζεται και διδάσκεται από ένα ιδιαίτερο βιβλίο που, ακολουθώντας τα χνάρια του Μικρού Πρίγκιπα, αγαπήθηκε για τη βαθιά αλήθεια του.
Και το παραμύθι δεν τελείωσε εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2001 στο Μεξικό και σε λιγότερο από δύο χρόνια έγινε bestseller, περνώντας από χέρι σε χέρι, από στόμα σε στόμα. Το βιβλίο έχει διαβαστεί και ξαναδιαβαστεί, έχει χαριστεί, δανειστεί και προταθεί από αναγνώστες όλων των ηλικιών, όλων των κατηγοριών, διαφορετικών θρησκειών, προτιμήσεων και χωρών, γιατί άγγιξε βαθιά την καρδιά και τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.
Ο Ολιβιέ Πασάν είναι ένας αστυνόμος πιστός στη Γαλλική Δημοκρατία, όπως οι παλιοί Γιαπωνέζοι πολεμιστές ήταν πιστοί στον σογκούν, τον μεγάλο στρατηγό. Παράτολμος, πεισματάρης, ευθύς και αδιάφθορος, συχνά παρακάμπτει το γράμμα του νόμου και ρίχνεται στη μάχη, ακολουθώντας τον δρόμο του ενστίκτου. Δεν φοβάται τον θάνατο, αλλά μια ζωή φορτωμένη με τύψεις και αχρειότητα. Πιστεύει πως η δράση είναι η κατάλληλη θεραπεία για όλα τα δεινά: στον κόσμο των βορειοδυτικών προαστίων του Παρισιού, στις ευαίσθητες αστικές ζώνες όπου ζουν κυρίως μετανάστες απ’ τη Βόρεια Αφρική, στις καυτές συνοικίες όπου κυριαρχούν η βία και το κακό, εκεί ακριβώς όπου οι χειρότεροι εφιάλτες θα γίνουν πραγματικότητα. Κάποιος μανιακός, με δισυπόστατη σεξουαλική φύση, ένα ανδρόγυνο ον μεγαλωμένο μες στην εγκατάλειψη, τη βία και την ταπείνωση, γίνεται κατά συρροή δολοφόνος εγκύων γυναικών και των βρεφών τους. Ο Ολιβιέ Πασάν, έχοντας μία καταδίκη στην πλάτη του για κατάχρηση εξουσίας και ανυπακοή, αποκηρυγμένος απ’ τους ανωτέρους του, θα εξαπολύσει κυνηγητό εναντίον του παρανοϊκού δολοφόνου, μόνος του σαν ρονίν, σαν μοναχικός δηλαδή σαμουράι που δεν ανήκει σε κανέναν κύριο αλλά υπακούει αποκλειστικά στους δικούς του νόμους του θάρρους, του δικαίου και της ηθικής.
Όμως και στην προσωπική του ζωή, ο αστυνόμος Πασάν έχει να παλέψει με άλλους εφιάλτες, ίσως ακόμα τρομακτικότερους. Ποια είναι στην πραγματικότητα η Γιαπωνέζα γυναίκα του, η Ναόκο Ακουταγκάουα; Μια μοιραία ύπαρξη με χαλύβδινο χαρακτήρα και εξωτική ομορφιά; Μια μυστικοπαθής και αντιφατική γυναίκα; Ή μια ύπαρξη ευάλωτη, μοναχική και τρομαγμένη, καταποντισμένη στη δίνη των προσωπικών μυστικών της, η οποία παραπαίει ανάμεσα σε δύο κόσμους, τον δυτικό κόσμο της ελευθερίας και τον κόσμο των πατρογονικών αξιών και δεσμεύσεων;
Ένα μυθιστόρημα πλούσιο σε δράση και συναισθήματα, σε μυστήριο και συνεχείς ανατροπές. Σκληρό και ταυτοχρόνως τρυφερό, ακραίο και γοητευτικό. Μια σκέψη πάνω στα χάσματα αλλά και στις γέφυρες μεταξύ δυτικού και ιαπωνικού πολιτισμού. Μια καταγγελία της βίας και της ωμότητας των σύγχρονων μητροπόλεων, που μόνο βία και ωμότητα μπορούν να γεννούν, διαιωνίζοντας έτσι έναν κύκλο φρίκης. Το Καϊκέν αποτελεί επίσης ένα βιβλίο-φόρο τιμής τόσο στα λογοτεχνικά είδη του αστυνομικού, του ψυχολογικού θρίλερ, του τρόμου, του περιπετειώδους μυθιστορήματος, όσο και στον κόσμο του κινηματογράφου, με σαφείς αναφορές στον Κουέντιν Ταραντίνο (Kill Bill), κυρίως όμως στις ταινίες των δύο μεγάλων σκηνοθετών του ιαπωνικού κινηματογράφου, του Κέντζι Μιζογκούτσι και του Ακίρα Κουροσάουα.
Ο Λιούις, ένας νεαρός τραπεζίτης της δεκαετίας του 1920, ενδιαφέρεται περισσότερο για τις τιμές στο Χρηματιστήριο παρά για τις γυναίκες. Ώσπου ερωτεύεται την Ειρήνη Αποστολάτου, γόνο μιας ισχυρής οικογένειας Ελλήνων τραπεζιτών της Τεργέστης. Τι θα
απογίνει η αγάπη ανάμεσα σ’ αυτούς τους δυο αδίστακτους ανθρώπους των επιχειρήσεων που, παρά το ότι αγαπιούνται, συναγωνίζονται για το ποιος θα αποκτήσει το ορυχείο του Σαν Λουσίντο στη Σικελία, ποιος θα κάνει τις πιο προσοδοφόρες επενδύσεις, ποιος θα κερδίσει στο Χρηματιστήριο; Η αγάπη τούς ενώνει, οι επιχειρήσεις τούς χωρίζουν. Αγάπη και χρήμα. Ποιος θα νικήσει, η Αφροδίτη ή ο Ερμής; Στον κολοφώνα της τέχνης του, ο Πολ Μοράν επιχειρεί να δώσει τη δική τ ου απάντηση στο αιώνιο ερώτημα μέσα από τις σελίδες του υπέροχου και συνάμα σκληρού μυθιστορήματος Λιούις και Ειρήνη, όπου η αγάπη και το χρήμα διασταυρώνουν τα ξίφη τους σε μιαν ανελέητη μονομαχία…
Το βιβλίο Λιούις και Ειρήνη, του Πολ Μοράν, του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα της γενιάς των τουέντις, αποτελεί μια υποδειγματική απεικόνιση της εποχής του αλλά και της μοντέρνας αντίληψης για το μυθιστόρημα. Ο έρωτας δύο χρηματιστών, του Λιούις και της Ειρήνης, διατυπωμένος σε κοφτό, σχεδόν τηλεγραφικό, ύφος και διανθισμένος από τις τιμές του χρηματιστηρίου, μοιάζει με γραφιστική τέχνη και με προσχέδιο. Η γραφή, λιτή, κοφτή και απότομη, μοιάζει με σκίτσο: με μερικές λέξεις, μερικές γραμμές σίγουρες και καθαρές, ο συγγραφέας σχεδιάζει μια χώρα, μια πόλη, σκιαγραφεί την ατμόσφαιρα μιας σκηνής και διασώζει ένα περίγραμμα προσώπου από τη λησμονιά. Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Πολ Μοράν, στοιχειωμένος από την ταχύτητα και το δαιμόνιό του να σκαρώνει συνεχώς λογοπαίγνια, αποκαλύπτει τα δυνατά του σημεία: κομψός στιλίστας της γραφής, σμιλεύει με πλούτο λέξεων, εκφράσεων και ποιητικών εικόνων την ιστορία του. Εξαιρετικός στο στιγμιότυπο, στο σκίτσο, στο χαρακτηριστικό, αναδεικνύει ανάγλυφα την προοπτική και αποδίδει το βάθος των πραγμάτων. Χωρίς να προχωρήσει πιο πέρα από την επιδερμίδα και την επιφάνεια, η ματιά του Μοράν διακρίνεται ωστόσο για την απόλυτη οξυδέρκειά της. Αυτό που βλέπει, μας το δίνει να το δούμε σαν να είναι η πρώτη φορά, όπως δεν θα το είχαμε δει ποτέ χωρίς εκείνον. Αυτό και μόνο αρκεί να θεωρηθεί ο Πολ Μοράν ένας πολύ μεγάλος συγγραφέας.
Οι μύθοι που σταχυολογήθηκαν από τον Αλέξανδρο Δουμά στη διάρκεια των πολυάριθμων ταξιδιών του δεν συγκεντρώθηκαν ποτέ σε ένα ενιαίο έργο. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Οι Τρεις Σωματοφύλακες» διέσχισε την Ευρώπη, τη Μεσόγειο, τη Ρωσία, πραγματοποιώντας ταξίδια που του έδωσαν την ευκαιρία να ακούσει θαυμάσιες ιστορίες, τις οποίες μετέγραψε και διηγήθηκε σε κείμενα ταξιδιωτικού περιεχομένου, πολλά από τα οποία, δυστυχώς, μεταγενέστερα, μη τυχαίνοντας ιδιαίτερης λογοτεχνικής εκτίμησης και προσοχής, αγνοήθηκαν και χάθηκαν οριστικά. Σε κάθε του βήμα, πίσω από ένα βράχο ή στις όχθες μιας λίμνης, ο Δουμάς ανακαλύπτει ότι η Γερμανία αποτελεί την κατ’ εξοχήν γη της επαγγελίας για όλα τα φανταστικά του πρόσωπα: νεράιδες, Σειρήνες, δράκοντες, ξωτικά. Αντίθετα, στην Ιταλία, στην Προβηγκία ή στην Τύνιδα υπάρχει έκδηλο παντού το ανθρώπινο στοιχείο και το πάθος των νοτιότερων περιοχών.
Οι «Μύθοι και θρύλοι των μεγάλων δρόμων» αποτελούν μια πρόκληση και συνάμα μια πρόσκληση στον κόσμο του θαυμαστού και της περιπέτειας.
Το πρώτο αντιπολεμικό μυθιστόρημα του Vaino Linna που αναφέρεται στον λεγόμενο «επεκτατικό πόλεμο» ανάμεσα στη Φινλανδία και τη Σοβιετική Ένωση (1941-1944). Το βιβλίο κατατάσσεται στα κορυφαία κλασικά του 20ού αιώνα, ενώ θεωρείται το Ευαγγέλιο της φινλανδικής λογοτεχνίας και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες σε όλο τον κόσμο.
Το 1939 η Σοβιετική Ένωση, ανησυχώντας από την επέκταση της Γερμανίας, ζήτησε από τη Φινλανδία να της παραχωρήσει τα μεγάλα νησιά του Βοθνιακού κόλπου και ένα μέρος από τον Ισθμό τnς Καρελίας, καθώς και βάσεις «επί ενοικίω» στην πόλη Χάνκο, στα ανατολικά τnς χώρας, για να ενισχύσει την άμυνα του Λένινγκραντ. Μετά την αντίδραση των Φινλανδών, n Σοβιετική Ένωση διέκοψε τις συνομιλίες και επιτέθηκε στη Φινλανδία στα τέλη Νοεμβρίου του 1939. Ο πόλεμος του χειμώνα, όπως ονομάστηκε, κράτησε ως τα τέλη Μαρτίου του 1940, οπότε n Φινλανδία αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει. Η Σοβιετική Ένωση απέκτησε ό,τι επιθυμούσε. […] «Ο άγνωστος στρατιώτης» του Βάινο Λίννα γράφτηκε το 1954 και αναφέρεται στον λεγόμενο «επεκτατικό πόλεμο» ανάμεσα στη Φινλανδία και τη Σοβιετική Ένωση (1941-1944). Θεωρείται το ευαγγέλιο τnς φινλανδικής λογοτεχνίας κι έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο συγγραφέας πολέμησε ο ίδιος σ’ αυτόν τον πόλεμο, νέος είκοσι χρόνων, κι έζησε από κοντά τα γεγονότα που περιγράφει. Η θέση του απέναντι στον πόλεμο είναι κριτική. Με χιούμορ και ρεαλισμό εναντιώνεται σε κάθε προπαγάνδα, σε κάθε εθνικισμό, σε κάθε πατριδοκαπηλεία, συνθέτοντας ένα αντιπολεμικό μυθιστόρημα που ήδη κατατάσσεται ανάμεσα στα κλασικά του εικοστού αιώνα.
Ο Βάτραχος, ο διάσημος ήρωας του κλασικού πλέον αφηγήματος του Kenneth Grahame «Ο Άνεμος στις Ιτιές», βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης και οι πιστοί του φίλοι, ο Αρουραίος, ο Τυφλοπόντικας και ο Ασβός, φοβούνται μήπως κάνει καμιά τρέλα… Αφού τον νταντεύουν, τον παρηγορούν και τον συμβουλεύουν να συνέλθει, του συστήνουν να αρχίσει ψυχοθεραπεία!
Μέσα από τους εύθυμους διαλόγους που συνθέτουν τις δέκα συνεδρίες με τον ψυχοθεραπευτή του, ο Βάτραχος μαθαίνει να αναλύει τα αισθήματά του και να αναπτύσσει τη συναισθηματική του νοημοσύνη. Σε αυτή τη διδακτική διαδρομή συναντάει το «εξεγερμένο παιδί» και τον «ενήλικα» που κρύβει μέσα του, ενώ, αυτάρεσκος και γεμάτος αυτοπεποίθηση όπως πάντα, αποφασίζει εντέλει να αφοσιωθεί σε ένα εντελώς νέο εγχείρημα…
Ξαναζωντανεύοντας αγαπητούς ήρωες και δίνοντας συνέχεια στη ζωή στην Ακροποταμιά, ο Robert de Board συνυφαίνει αριστοτεχνικά την ιστορία του Βάτραχου με τις περίπλοκες διανοητικές διαδικασίες της ψυχοθεραπευτικής επιστήμης, αλλά και με τους τρόπους που η συμβουλευτική ψυχοθεραπεία χειρίζεται την ψυχική εξάντληση. Η καθαρότητα της αφήγησης –απόσταγμα αληθειών– είναι θαυμαστή και η ανάγνωση του βιβλίου απολαυστική, τόσο για τους εφήβους όσο και τους ενήλικες κάθε ηλικίας.
«Είχα βρει καταφύγιο στην Έφεσο, με είχε μεγαλώσει ο Ηράκλειτος και είχα πολεμήσει τρία χρόνια στην Ιωνία. Είχα ακολουθήσει τον Δωριέα, είχα χύσει αίμα και είχα πληγωθεί για τους Έλληνες… Οι πόλεις τους πολεμούσαν η μια την άλλη. Μισούσαν τους άριστους και τους εξόριζαν. Μόνο η τυραννία τους κρατούσε πειθαρχημένους στις μεγάλες πόλεις της Δύσης… Ρωμαίος δεν ήμουν και την ελληνικότητά μου την είχα χάσει. Ήμουν ξένος πάνω στη γη και δεν γνώριζα καν την καταγωγή μου».
Πήρε μέρος στην επανάσταση της Ιωνίας, ζήτησε χρησμό από το μαντείο των Δελφών, πολέμησε στη ναυμαχία της Λάδης στο πλευρό των Φωκαέων, περιπλανήθηκε σαν πειρατής στη Μεσόγειο, έζησε στην Ιμέρα του τυράννου Κρίνιππου και στα σικανικά δάση, βρέθηκε στη Ρώμη, πολέμησε τους Έλληνες στο πλευρό των Καρχηδονίων του Αμίλκα, αγάπησε, προδόθηκε, πόνεσε και τελικά βρήκε τη λύτρωση. Ακολουθώντας τον Τουρμς που αναζητεί την ταυτότητά του, περιδιαβαίνουμε μαζί του ολόκληρη τη Μεσόγειο της εποχής των Περσικών Πολέμων.
Το μυθιστόρημα «Ο Ετρούσκος» παρουσιάζεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό για πρώτη φορά χωρίς περικοπές, μεταφρασμένο απευθείας από τη φινλανδική γλώσσα. Το 2011 το Υπουργείο Πολιτισμού της Φινλανδίας απένειμε το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης στη Μαρία Μαρτζούκου, η οποία έχει μεταφράσει στα ελληνικά αρκετά φινλανδικά έργα, μεταξύ των οποίων τα πέντε μυθιστορήματα του συγγραφέα Mika Waltari, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καλέντη.
Κάθε κονσέρτο είναι ένας αληθινός θρίαμβος. Ο μαέστρος Αλέξης Κανδύλης βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του, αλλά κάποια στιγμή διαπράττει μια απρέπεια με ανυπολόγιστες συνέπειες. Η φήμη του κλονίζεται. Στις απογοητεύσεις και τις αντιξοότητες που ακολουθούν αντιτείνει τη σιγουριά ενός μοναδικού πεπρωμένου, ωστόσο τα παλιά τραύματα επανέρχονται στη μνήμη του. Το ύπουλο ritornello των Kindertotenlieder –Τα τραγούδια των νεκρών παιδιών– του Γκούσταβ Μάλερ του ψιθυρίζει ξανά και ξανά το μυστικό που παλεύει να ξεχάσει. Η πτώση είναι αναπόφευκτη. Μονάχα η φιλία και η εμπιστοσύνη των δικών του ανθρώπων φαίνεται να τον οδηγούν σε μια άλλη προσέγγιση του ταλέντου του, να ξυπνούν μέσα του έναν καινούριο άνθρωπο, που από την παντοδυναμία θα περάσει στη συμπόνια κι από την υπεροψία στη βαθιά ενσυναίσθηση. Ίσως και να διαφαίνεται μια μεταμόρφωση…
Ο Μαέστρος είναι ένα μυθιστόρημα συνταρακτικό, εκστατικό, γεμάτο από τη σφοδρότητα της μουσικής. Αποτελεί επίσης ένα στοχασμό για το στοιχείο του απρόβλεπτου που ενυπάρχει σε κάθε πλάσμα, για τη δύναμη του τυχαίου και την άβυσσο της ανθρώπινης ευθραυστότητας, αλλά και για την ανεξάντλητη γονιμότητα της τέχνης.
«Η Ευρώπη του 16ου αιώνα ήταν ένα απέραντο πεδίο μάχης, όπου οι άνθρωποι σφάζονταν για την πολιτική και τη θρησκεία. Αγανακτισμένοι, αηδιασμένοι, είπαμε να αναζητήσουμε τη γαλήνη της ψυχής μας στους Άγιους Τόπους. Και πέσαμε στα χέρια των πειρατών του Μπαρμπαρόσα. Καθώς ο Σταυρός μας είχε εγκαταλείψει, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε το Μισοφέγγαρο. Κι έτσι εγώ, ο Μιχαήλ από τη Φινλανδία, και ο αδελφός μου, ο Ανδρέας, βρεθήκαμε στο Αλγέρι, στην Κωνσταντινούπολη, στη Βούδα. Ακολουθήσαμε τις ορδές του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς στην πολιορκία της Βιέννης και πολεμήσαμε στο πλευρό των Μουσουλμάνων πειρατών, όταν ο αυτοκράτορας Κάρολος πολιόρκησε το Τούνεζι. Εκεί που τα κανόνια μούγκριζαν κι οι ετοιμοθάνατοι βογκούσαν και ούρλιαζαν, εκεί που ο Σταυρός και το Μισοφέγγαρο χτυπιόνταν σε μάχη θανάσιμη που έκρινε την τύχη Ανατολής και Δύσης, εκεί αντρώθηκε κι ωρίμασε η σκέψη και η ψυχή μου. Μα πάντα, είτε στις όχθες του Βοσπόρου βρισκόμουν, είτε στις πεδιάδες της Ουγγαρίας, είτε στα παλάτια της Βαγδάτης, η προδοσία σερνόταν πίσω μου με τη μορφή της Τζούλιας, της Ιταλίδας γυναίκας μου με τη διαβολική ομορφιά και τα παράταιρα μάτια, που είχε κατορθώσει να γίνει η λατρεμένη του χαρεμιού της Κωνσταντινούπολης. Και τώρα, κυνηγημένος, προγραμμένος χάρη σ’ αυτή και παραπεταμένος σ’ αυτό τον μεντρεσέ των δερβίσηδων, εδώ στο Κάιρο, κάθομαι και ξεκουκίζω το κομπολόι της περασμένης μου ζωής. Χάντρα τη χάντρα». Ένα από τα αριστουργήματα του μεγάλου Φινλανδού συγγραφέα Μίκα Βάλταρι, όπου η μυθοπλασία πλέκεται αριστοτεχνικά με την ιστορική πραγματικότητα, κάνοντας ένα ταξίδι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στα χρόνια του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.
Ο νεαρός Ιωάννης, αρνούμενος τις κοσμικές απολαύσεις, είναι ελεύθερος να αναζητήσει τη γνώση. Το πάθος του είναι τα βιβλία και μοναδική του επιθυμία να γνωρίσει τον ελληνικό πολιτισμό.
Βραβείο Μετάφρασης 2023, από την Εταιρεία Ελλήνων Μεταφραστών Λογοτεχνίας
Βραχεία λίστα του Κρατικού Βραβείου Μετάφρασης 2023
Ο Φιλαράκος είναι από τα καλύτερα μυθιστορήματα του Μωπασάν, κυρίως από την άποψη της απεικόνισης της κοινωνικοπολιτικής ζωής και των ηθών στη Γαλλία, στις τελευταίες δεκαετίες του δέκατου ένατου αιώνα. Αποτελεί μια τοιχογραφία εκπληκτικής τέχνης στην αποτύπωση σκηνών και χαρακτήρων, αλλά και τέτοιας πυκνότητας, ώστε να προκαλεί το θαυμασμό του αναγνώστη η δεξιοτεχνία του συγγραφέα στο ανάγλυφο ξεχώρισμα νοοτροπιών και συμπεριφορών μέσα στο συνωστισμό πλήθους ανθρώπων και των πεπραγμένων τους.
Επικεφαλής όλων φυσικά βρίσκεται ο κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος Ζορζ Ντιρουά, ο Φιλαράκος δηλαδή, όπως τον επονόμασε μία από τις ερωμένες του, αυτός ο αδίσταχτος αριβίστας, που χρησιμοποιεί τα ταλέντα του, με πρώτο το ταλέντο του στον έρωτα, για να αποκτήσει χρήματα, φήμη και δύναμη στην παρισινή πραγματικότητα της Belle Epoque. Είναι μια προσωπικότητα που δεν γνωρίζει ηθικούς φραγμούς στην επιδίωξη των σκοπών της – μια προσωπικότητα-προφήτισσα του αριβισμού της δικής μας εποχής, που πάει να μονοπωλήσει τη μέχρι λατρείας αφοσίωσή μας…
Ο Μωπασάν έχει βάλει όλη την αφηγηματική του επιτηδειότητα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να αναζητάει με βουλιμία τη συνέχεια της ιστορίας, για να απολαύσει κι άλλα συναρπαστικά επεισόδια κι άλλους έξυπνους διαλόγους, περισσότερες περιγραφές της φύσης, των ανθρώπων και του περιβάλλοντός τους. Φτάνοντας στο τέλος της ιστορίας, ο αναγνώστης μένει με τη βαθιά αίσθηση ότι απόλαυσε ένα αριστούργημα, αλλά και με πολλές σκέψεις μέσα του για τη θέση της ηθικής στη βιοτική περιπέτεια του ανθρώπου.
| There are no products |