Showing 1–12 of 40 results
Οι μάγισσες Άγνοια, Λήθη και Οκνηρία βρήκαν τον τρόπο να κυριαρχήσουν στο βασίλειο του πρίγκιπα Φωτεινού. Υποχρέωσαν τους ανθρώπους να στραφούν στην υπερβολική ανάλυση και στο στολισμό χάνοντας το σκοπό της ζωής τους. Οι εκπαιδευόμενοι στη μυστική Σχολή των Απλών ξέρουν ότι για να αποκατασταθεί η τάξη στο βασίλειο πρέπει να ενεργοποιηθεί και πάλι στις καρδιές των ανθρώπων η Λυδία λίθος, η μαγική πέτρα που θα τους κάνει να ξεχωρίζουν την αλήθεια από το ψέμα. Σύμφωνα με τους σοφούς, ο πρίγκιπας χρειάζεται να εκπαιδευτεί στη Θετική Δράση για να αναλάβει αυτή την επικίνδυνη αποστολή…
Η Θετική Δράση είναι ένα δοκιμασμένο πρόγραμμα αυτοβοήθειας, ειδικά σχεδιασμένο για το Νεοέλληνα, προσφέροντας ισχυρή, συμπαγή γνώση η οποία από μόνη της είναι ικανή να μας στρέψει στην Αριστοτέλεια μέση οδό και την ισορροπία σε καθετί. Απλοποιεί και τακτοποιεί τη ζωή μας. Αποκτούμε γαλήνη, αισθητήρες στη χαρά, αυτοεκτίμηση και ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουμε. Είναι η μεταγνώση, η εμπειρία από τα λάθη της ανθρωπότητας. Είναι η ξεχασμένη γλώσσα των αναγκών και των συναισθημάτων, η γόνιμη γνώση που δημιουργεί τη διάθεση για να μεταβούμε από την παιδική στην ενήλικη στάση, δηλαδή να παρακάμψουμε τη διάλυση και τον πόλεμο και να συντονιστούμε με την ειρήνη, τη συνένωση. Αυτή η επιλογή είναι για το απώτερο καλό μας, καθώς μόνο εάν ενηλικιωθούμε ατομικά και συλλογικά, είναι δυνατόν να βγούμε από κάθε ατομική και κοινωνική κρίση.
Στη στιγμή πριν, η μητριά του Πέτρου έχει πονοκέφαλο∙ στη στιγμή μετά, η μητριά του Πέτρου έχει βυθιστεί σ’ έναν ύπνο που θα κρατήσει χρόνια. Ο Πέτρος δεν το ξέρει ακόμα. Έχει παγιδευτεί στη στιγμή ανάμεσα. Μόνο που, για να το καταλάβει, θα πρέπει να φτάσει στα είκοσι έξι του: όταν ανοίγει τα μάτια του, βλέπει ένα κορίτσι με ραμμένα χείλη∙ τη Φανή ν’ αγρυπνά δίπλα του∙ μια μπάντα που διαλύεται∙ μια άνοιξη στα γκρι∙ τον πατέρα του να γλιστρά με την πλάτη στον τοίχο∙ τη μάνα του να βυθίζεται σ’ αιώνιο ριπλέι. Το Rewind είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Μαρίας Ξυλούρη, με το οποίο ήταν υποψήφια για το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα του περιοδικού Διαβάζω, 2010, και διακρίθηκε στο 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών ΕΚΕΒΙ, 2011.
Αυτό που μετράει στη ζωή δεν είναι ποιοι μας γέννησαν, αλλά ποιους συναντήσαμε στην πορεία μας, με ποιους μοιραστήκαμε το ψωμί μας… Ένα μυθιστόρημα που γοητεύει με το ρεαλισμό ενός ολόκληρου κόσμου αντιηρώων.
Συνήθως φορούσε μια κόκκινη ρόμπα με σατέν γιακά. Μάζευε τα μαλλιά της πίσω και τα στερέωνε με φουρκέτες σ΄ έναν κότσο, σαν στεφάνι, λίγο πιο πάνω από το σβέρκο της. Ήταν ψηλή και λεπτή. Κι είχε ένα βλέμμα γεμάτο κίτρινα φύλλα. Κάποιο σταχτί απόγευμα του Σεπτέμβρη ήρθε κοντά μου, εκεί που χάζευα στα παρτέρια της αυλής, μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε: «Τα λουλούδια μεγαλώνουν με τα τραγούδια των πουλιών». Ήμουν δεν ήμουν οχτώ χρονών. Ύστερα μπήκε μέσα, άνοιξε το ραδιόφωνο κι έκλεισε την πόρτα της. Έτσι έκανε. Πετούσε μια κουβέντα και μετά χανόταν… Έμπαινε στο σύννεφό της και ταξίδευε… «Δε μας μεγάλωσε κανονικά», έλεγε αργότερα ο αδελφός μου ο Τζόνυ. «Δε μας έδωσε οδηγίες σωστής πλοήγησης». «Μας εξασφάλισε εισιτήριο διαρκείας για το πλεούμενο της χίμαιρας», του απαντούσα εγώ. «Λίγο το ‘χεις;»… Την αγαπούσε πολύ. Τη λαχταρούσε. Την απαιτούσε ώρες ώρες. Κι εγώ την αγαπούσα. Περίεργο, αλλά την αγαπούσα για όλα όσα δε μας έδωσε. Για όσα μάς έδωσε τη μισούσα. Η μάνα μας, η Ερασμία! Όταν ένας άνθρωπος έχει ενδώσει εντελώς στο πάθος του, είναι μάταιο να προσπαθείς να του αλλάξεις τακτική. Είναι όπως ακριβώς ο τζόγος. Όσο χάνεις, τόσο κολλάς. Έχει μια περίεργη γλύκα η αυτοκαταστροφή. Ένα μυθιστόρημα που ξεχειλίζει από γυναικεία ευαισθησία.
Η παράξενη δολοφονία ενός Χιλιανού διευθυντή χορωδίας σε μια αρμένικη εκκλησία του Παρισιού. Εξαφανίσεις παιδιών χορωδών. Δολοφονίες που εκτελούνται ακολουθώντας ένα μακάβριο τελετουργικό. Και στους τοίχους, πάντα στίχοι από το Ελέησόν με γραμμένοι με αίμα… Παιδιά με αγγελικές μορφές και ουράνιες φωνές που μες στην ομορφιά τους κουβαλάνε το θάνατο. Διεστραμμένοι βασανιστές της χιλιάνικης χούντας, εκπαιδευμένοι από πρώην ναζί που εκτελούσαν τις αποτρόπαιες πράξεις τους υπό τους ήχους κλασικών χορωδιακών έργων. Την έρευνα αναλαμβάνουν δυο περιθωριακοί μπάτσοι: ο Λιονέλ Κασντάν, συνταξιούχος βετεράνος, και ο Βολό, τοξικομανής, ωραίος σαν ροκ σταρ. Αρμένης ο πρώτος, Ρώσος ο δεύτερος. Ευφυείς, πεισματάρηδες, στοιχειωμένοι από το παρελθόν τους…
Κενά μνήμης, παραισθήσεις, φόβος. Για την Αννά Εμς η φρίκη πηγάζει από μέσα της. Πασχίζει να καταλάβει τι της συμβαίνει, προτού αποτρελαθεί.
Την ίδια στιγμή, σε μια φτωχική γειτονιά του Παρισιού, κάποιος σκοτώνει παράνομες εργάτριες με φριχτά βασανιστήρια.
Η Αυτοκρατορία των Λύκων αναστατώνει, παραπλανά, απορροφά, συναρπάζει. Εμπνευσμένη γραφή για μια ιστορία που μόνο η πυρετώδης φαντασία του Γκρανζέ θα μπορούσε να συλλάβει. – Le Monde
Η γυναίκα που ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο και στην αληθινή ζωή – πονάει, υποφέρει, ερωτεύεται, φοβάται, φεύγει, νοσταλγεί, θρηνεί, ελευθερώνεται και ζει. Μια γυναίκα που αλλάζει πρόσωπα, η Γυναίκα της Βορινής Κουζίνας.
Η συγγραφέας Ελένη Γκίκα δομεί το νέο μυθιστόρημά της πάνω στα πρόσωπα τριών γυναικών σαν αρθρώσεις του ίδιου σώματος – ώσπου γίνονται τρία πρόσωπα της ίδιας γυναίκας, όπως οι ετερώνυμοι του Πεσσόα, όπως «όλες η Βερενίκες κ’ η Κλεοπάτρες θαυμαστές» του Καβάφη, όπως οι πολλοί εαυτοί του Παλαμά. Οι ηρωίδες της παρουσιάζονται ευρηματικά σαν γυναίκες-μπάμπουσκες, η μια μέσα στην άλλη, και η συγγραφέας με χαρακτηριστική επιδεξιότητα καταφέρνει να φωτίσει την εσωτερικότητά τους, αποδίδοντας παράλληλα στον εξωτερικό κόσμο και στα γεγονότα του μία εσωτερική υπόσταση. Διατρέχοντας την επικαιρότητα, την ιστορία αλλά και τη λογοτεχνία, με λόγο ποιητικό, που διεισδύει βαθιά στην ψυχή, η Ελένη Γκίκα συνθέτει τον ύμνο στη γυναίκα ως το εμβληματικό σύμβολο της ζωής και της μητρότητας.
«Η Γυναίκα της Βορινής Κουζίνας» ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών 2012.
Πίσω από τα μεγάλα τείχη και τις επιβλητικές αψίδες του παλατιού της Μεκνές, ο Νους-Νους, αιχμάλωτος γιος φυλάρχου, σκλάβος πλέον και γραφέας της Aυλής, κατηγορείται για φόνο. Καθώς προσπαθεί να γλιτώσει την τιμωρία για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σκοτεινής συνωμοσίας, στην οποία εμπλέκονται τρεις πανίσχυρες μορφές: ο απάνθρωπος και δεσποτικός σουλτάνος του Μαρόκου Μουλάι Ισμαήλ, ένας από τους πιο τυραννικούς ηγεμόνες της Ιστορίας, η διαβόητη σύζυγός του Ζιντάνα, ειδική στη χρήση δηλητηρίων και στη μαύρη μαγεία, και ο ύπουλος και μοχθηρός μεγάλος βεζίρης.
Εν τω μεταξύ, μια νεαρή Αγγλίδα, η Άλις Σουάν, αιχμαλωτίζεται από κουρσάρους και καταλήγει στην Αυλή. Κι εκείνη αντιμετωπίζει το δικό της δίλημμα: πρέπει να αποκηρύξει την πίστη της και να γίνει παλλακίδα στο χαρέμι του σουλτάνου, αλλιώς θα πεθάνει. Καθώς αγωνίζονται να μείνουν ζωντανοί, η Άλις και ο Νους-Νους οδηγούνται σε μια απροσδόκητη συμμαχία που θα καταλήξει σε μια βαθιά και συγκινητική σχέση, καθώς οι δύο παρείσακτοι θα βρουν κουράγιο και απαντοχή σε εξαιρετικά επικίνδυνες περιστάσεις.
«Σ’ ευχαριστώ, Θε μου, που μ’ αξίωσες να δω τον κόσμο που έπλασες. Να δω τη θάλασσα, τον ουρανό, τους κάμπους. Σ’ ευχαριστώ γιατί με πήρες κρυφά ένα βράδυ και μου ψιθύρισες στ’ αυτί: ”Κοίταξε τη γη, Σοφία. Κοίταξε το έργο μου. Σ’ αρέσει;” Αριστούργημα είναι, Θε μου. Μπράβο σου! Γεια στα χέρια σου, που λένε. Μπορεί να μου ‘δωκες βάσανα πολλά. Κι ασήκωτα. Μα μου φύλαες δώρο ακριβό. Τι θα ‘ρθει από δω και μπρος, μόνο εσύ το ξέρεις. Μα ό,τι και να ‘ναι, δεν πειράζει».
Η νεαρή Ολάνθη προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε μια κοινωνία αντιθέσεων, εκεί όπου η σκληρότητα στέκεται δίπλα στη φιλευσπλαχνία, το γέλιο έρχεται μαζί με το δάκρυ, το μίσος φωλιάζει πλάι στην αγάπη. Κουβαλώντας ένα παρελθόν που ακόμη και η ίδια αγνοεί και με μοναδικό στήριγμά της τη φίλη της Μαλαματένια, ζει και ελπίζει σε έναν κόσμο γεμάτο δεινά.
Πολυάριθμα πρόσωπα και ζωές που διασταυρώνονται δημιουργούν μια συνεχή αλληλουχία αφηγήσεων. Ο κάθε ήρωας εξομολογείται τη δική του ιστορία, αλλά και τη δική του εκδοχή που διαφοροποιεί τα γενόμενα, συνθέτοντας ένα μυθιστόρημα που καθρεφτίζει έναν ολόκληρο κόσμο που ζει και ενεργεί σε μια εποχή σε βαθιά αξιακή κρίση.
Η Αλκυόνη Παπαδάκη, στο νέο μυθιστόρημά της, με επίγνωση –σχεδόν αμείλικτη– αλλά και με τη σοφία της συγκατάβασης, ξεδιπλώνει τους ήρωες και το πεπρωμένο τους σαν το μίτο της Αριάδνης για να μας οδηγήσει –πάντα– σε μια φωτεινή διέξοδο, θυμίζοντάς μας ενθαρρυντικά πως θα ξανάρθουν τα χελιδόνια.
«Ο Ιωάννης Άγγελος» είναι οι ημερολογιακές σημειώσεις ενός μυστηριώδους ξένου κατά τη διάρκεια της πολιορκίας και της άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Μέσα από τις σελίδες του μια φλογερή ιστορία αγάπης γεννιέται και ανθίζει ενώ συντελείται η καταστροφή του κόσμου, μια καταστροφή την οποία τα γεγονότα της δικής μας εποχής κάνουν άκρως επίκαιρη. Ο Ιωάννης Άγγελος θεωρείται το καλύτερο μυθιστόρημα ενός μεγάλου πεζογράφου και ένα από τα λαμπρότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στο είδος του.
Σας προτείνουμε το οπτικοακουστικό υλικό για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, με την υπογραφή του National Geographic
Ο Ολιβιέ Πασάν είναι ένας αστυνόμος πιστός στη Γαλλική Δημοκρατία, όπως οι παλιοί Γιαπωνέζοι πολεμιστές ήταν πιστοί στον σογκούν, τον μεγάλο στρατηγό. Παράτολμος, πεισματάρης, ευθύς και αδιάφθορος, συχνά παρακάμπτει το γράμμα του νόμου και ρίχνεται στη μάχη, ακολουθώντας τον δρόμο του ενστίκτου. Δεν φοβάται τον θάνατο, αλλά μια ζωή φορτωμένη με τύψεις και αχρειότητα. Πιστεύει πως η δράση είναι η κατάλληλη θεραπεία για όλα τα δεινά: στον κόσμο των βορειοδυτικών προαστίων του Παρισιού, στις ευαίσθητες αστικές ζώνες όπου ζουν κυρίως μετανάστες απ’ τη Βόρεια Αφρική, στις καυτές συνοικίες όπου κυριαρχούν η βία και το κακό, εκεί ακριβώς όπου οι χειρότεροι εφιάλτες θα γίνουν πραγματικότητα. Κάποιος μανιακός, με δισυπόστατη σεξουαλική φύση, ένα ανδρόγυνο ον μεγαλωμένο μες στην εγκατάλειψη, τη βία και την ταπείνωση, γίνεται κατά συρροή δολοφόνος εγκύων γυναικών και των βρεφών τους. Ο Ολιβιέ Πασάν, έχοντας μία καταδίκη στην πλάτη του για κατάχρηση εξουσίας και ανυπακοή, αποκηρυγμένος απ’ τους ανωτέρους του, θα εξαπολύσει κυνηγητό εναντίον του παρανοϊκού δολοφόνου, μόνος του σαν ρονίν, σαν μοναχικός δηλαδή σαμουράι που δεν ανήκει σε κανέναν κύριο αλλά υπακούει αποκλειστικά στους δικούς του νόμους του θάρρους, του δικαίου και της ηθικής.
Όμως και στην προσωπική του ζωή, ο αστυνόμος Πασάν έχει να παλέψει με άλλους εφιάλτες, ίσως ακόμα τρομακτικότερους. Ποια είναι στην πραγματικότητα η Γιαπωνέζα γυναίκα του, η Ναόκο Ακουταγκάουα; Μια μοιραία ύπαρξη με χαλύβδινο χαρακτήρα και εξωτική ομορφιά; Μια μυστικοπαθής και αντιφατική γυναίκα; Ή μια ύπαρξη ευάλωτη, μοναχική και τρομαγμένη, καταποντισμένη στη δίνη των προσωπικών μυστικών της, η οποία παραπαίει ανάμεσα σε δύο κόσμους, τον δυτικό κόσμο της ελευθερίας και τον κόσμο των πατρογονικών αξιών και δεσμεύσεων;
Ένα μυθιστόρημα πλούσιο σε δράση και συναισθήματα, σε μυστήριο και συνεχείς ανατροπές. Σκληρό και ταυτοχρόνως τρυφερό, ακραίο και γοητευτικό. Μια σκέψη πάνω στα χάσματα αλλά και στις γέφυρες μεταξύ δυτικού και ιαπωνικού πολιτισμού. Μια καταγγελία της βίας και της ωμότητας των σύγχρονων μητροπόλεων, που μόνο βία και ωμότητα μπορούν να γεννούν, διαιωνίζοντας έτσι έναν κύκλο φρίκης. Το Καϊκέν αποτελεί επίσης ένα βιβλίο-φόρο τιμής τόσο στα λογοτεχνικά είδη του αστυνομικού, του ψυχολογικού θρίλερ, του τρόμου, του περιπετειώδους μυθιστορήματος, όσο και στον κόσμο του κινηματογράφου, με σαφείς αναφορές στον Κουέντιν Ταραντίνο (Kill Bill), κυρίως όμως στις ταινίες των δύο μεγάλων σκηνοθετών του ιαπωνικού κινηματογράφου, του Κέντζι Μιζογκούτσι και του Ακίρα Κουροσάουα.
| There are no products |