Content missing
-
Μισέλ Φουκώ
Ιστορία της τρέλας στην κλασική εποχή
Συγγραφέας: Μισέλ ΦουκώΑπό τον Πινέλ, τον Τιουκ, τον Βάγκνιτς [Pinel, Tuke, Wagnitz] και μετά, γνωρίζουμε ότι οι τρελοί, για ενάμιση αιώνα, υποβλήθηκαν στον κανονισμό αυτού του εγκλεισμού, καθώς και ότι μια μέρα θα τους ανακαλύψουμε μέσα στις αίθουσες του Γενικού Νοσοκομείου μέσα στα απομονωτήρια των κατέργων• θα αντιληφθούμε ότι είχαν αναμειχθεί με τον πληθυσμό των “Workhouses” ή των “Zuchthausern” [σωφρονιστηρίων]. Ωστόσο, δεν συνέβη ποτέ να διευκρινισθεί με σαφήνεια ποια ήταν εκεί η καταστατική θέση τους, ούτε αποσαφηνίσθηκε ποτέ τι νόημα είχε αυτή η γειτνίαση, που φαινόταν να καθορίζει την ίδια πατρίδα για τους φτωχούς, τους ανέργους, τους κατάδικους και τους παράφρονες. Πίσω από τους τοίχους του εγκλεισμού θα συναντήσουν τους τρελούς ο Πινέλ και η ψυχιατρική του ΙΘ΄ αιώνα• εκεί και θα τους αφήσουν –ας μην το λησμονούμε– κομπάζοντας ότι τους «απελευθέρωσαν». Από τα μέσα του ΙΗ΄ αιώνα, η τρέλα συνδέθηκε με αυτήν τη γη του εγκλεισμού και με τη χειρονομία που της την υπεδείκνυε σαν τον φυσικό της χώρο.
€35.50 €31.95
Μετάφραση: Πάρις Μπουρλάκης
Εύδοξος: 12605926
ISBN: 978-960-219-194-1
Σελίδες: 733
Διαστάσεις: 17×24 εκ
Κριτικές – Δημοσιεύματα
Ο Μισέλ Φουκώ δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, είναι ο κατεξοχήν διανοούμενος ενός βιώματος έξω και πέρα από τα κοινά όρια που η όποια διανόηση επιθυμεί να επιβάλλει, κατέδειξε όσο λίγοι την τάση της κοινωνίας για τον εγκλεισμό του διαφορετικού στη φυλακή της τρέλας, μιας τρέλας που μπορεί να λαμβάνει διάφορες μορφές και να απο-λαμβάνει προνόμια ή αναθέματα, ανάλογα τις εποχές και τις νόρμες τους.
Στον παρόντα τόμο της «Ιστορίας της τρέλας», μέσα από την έξοχη μετάφραση του Πάρη Μπουρλάκη, επιχειρείται το ανέφικτο μιας ιστόρησης για κάτι που κείται πέραν της ιστορίας, όπως αυτή τη διαμόρφωσε ο λόγος της κοινωνίας και την περιέλιξε στις χαώδεις σπείρες της η κοινωνία του λόγου.
Η «Ιστορία της τρέλας» όμως του Μισέλ Φουκώ διαρθρώνει τον δικό της παράπλευρο στην τρέλα λόγο για να μας μιλήσει με τα δικά της λόγια, να μας δώσει τα εργαλεία της έτσι όπως τα μετά-χειρίστηκαν οι λογιστές της και οι διαμορφωτές της, μας παρακινεί βαθιά στην τρελή ιστορία της για να εννοήσουμε από το απωλεσθέν ύφος της την ξανακερδισμένη επι-νόησή της.
Ο Φουκώ δεν φείδεται παρά-κείμενων τρόπων για να μας οδηγήσει μέσα από πολλούς δρόμους και λαβυρινθώδη μονοπάτια στην κατανόηση της τρέλας, έτσι θα γνωρίσουμε πώς αυτή εξιστορείται στην ποίηση και στη ζωγραφική, στη θρησκεία και στη μουσική, στη λογοτεχνία και στην πολιτική… σε κάθε διακλάδωση της τέχνης και των μορφών της, σε κάθε πτυχή του έλλογου στοιχείου του πολιτισμού που διασταυρώθηκε κάποια στιγμή του με την τρέλα, δηλαδή με το ά-λογο μισό του.
Αργύρης Καραβούλιας, περιοδικό ΙΧΩΡ, τεύχος 166, στήλη «Σέλας Σελίδων»