Ο μάγειρας Ιάκωβος Απέργης έχει τεράστια εμπειρία στις κουζίνες νοσοκομείων και ιδρυμάτων. Ο βιωματικός προβληματισμός του αφορά στη γνώση για το πώς μπορεί η τροφή να δίνει χαρά στον ασθενή, χαρά που φέρνει υγεία, υγεία που είναι συστατικό της ζωής, εκ των ων ουκ άνευ! Δεν υπόσχεται μυστικές συνταγές και πιάτα μαγικά. Διακονεί τη μαγειρική με πίστη και αγάπη για τον συνάνθρωπο. Νοστιμίζει τα πιάτα του με ό,τι επιτρέπεται κατά περίπτωση. Δίνει εύρος και γευστικό πλούτο σε φαγητά που συχνά προσφέρονταν «νερόβραστα», χωρίς ενδιαφέρον, χωρίς απαιτήσεις. Καταφέρνει, σε περιπτώσεις και χώρους όπου επικρατούσε και δυστυχώς ακόμα επικρατεί γευστική αγκύλωση να δώσει αυτό που ζητάνε ακόμα και οι γαστρονόμοι: «γευστικό βάθος» και «επίγευση».