Content missing
-
Χρήστος Μπουλώτης
Η βερικοκιά που φύτρωσε μέσα σε ένα κόκκινο γοβάκι
Συγγραφέας: Χρήστος ΜπουλώτηςΉταν κάποτε ένα γοβάκι ολομόναχο στην άκρη του δρόμου, ολομόναχο και παραπονεμένο. Η ζωή τού χαμογέλασε όταν ένα ουρανοκατέβατο κουκούτσι έπεσε στο μοναχικό γοβάκι και μέσα του φύτρωσε μια όμορφη βερικοκιά. Οι άνθρωποι σε ολόκληρη τη Γη έτριβαν έκπληκτοι τα μάτια τους γιατί δεν είχαν ξαναδεί βερικοκιά φορτωμένη με τόσα ζουμερά βερίκοκα και να φυτρώνει μάλιστα μέσα σε κόκκινο γοβάκι και το γοβάκι να χορεύει ασταμάτητα από χώρα σε χώρα, από πόλη σε χωριό κι από χωριό σε πόλη. Και στο κατόπι τους, η χαρούμενη συνοδεία από παλιά παιχνίδια, αδέσποτα σκυλιά και σκανταλιάρικα παιδιά. Μπροστά σε τούτο το ασυνήθιστο θαύμα, οι ζωγράφοι έφτιαχναν πολύχρωμους πίνακες, οι μουσικοί έγραφαν αισιόδοξα τραγούδια, οι ποιητές χιλιάδες ποιήματα και οι συγγραφείς όμορφες ιστορίες για να ομορφύνει και πάλι ο κόσμος.
Θεματολογία: Συναισθηματική Αγωγή, Συλλογική-Ατομική Ευθύνη & Περιβάλλον
Δελτία τύπου
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
€18.00 €16.20
Εικονογράφηση: Φωτεινή Στεφανίδη
ISBN: 978-960-594-131-4
Ηλικία: 6+
Σελίδες: 40
Διαστάσεις: 26×28.5 εκ.
Κριτικές – Δημοσιεύματα
Στο συγκεκριμένο βιβλίο, όπως και σε όλα τα βιβλία του Μπουλώτη, συντελείται ένα συγγραφικό θαύμα: οι ήρωές του, άνθρωποι ή αντικείμενα, είναι όντα που πραγματοποιούν το αδύνατο με έναν απλό τρόπο, συνάμα προσφέροντάς τον στον αναγνώστη. […] Η σκηνή στην οποία άνθρωποι, ζώα και φυτά ακολουθούν το γοβάκι με τη βερικοκιά, παραπέμπει σε μια οικοκεντρικά ονειρική εικόνα μαγικού ρεαλισμού, όπου όλα τα όντα μαζί και οι ήρωες των έργων του συγγραφέα, σε μια πραγματικότητα ισότιμη με τη φαντασία, οδοιπορώντας σε όλη τη γη, προτάσσουν έννοιες όπως την αγάπη, την ειρήνη κυρίως τη δημιουργία που είναι ανάγκη να επικρατήσουν στη γη.
Η ζωγραφική της Στεφανίδη, το έχω ξαναγράψει, ακολουθεί κατά πόδας και συνάμα ερμηνεύει το κείμενο, από τη μια πλευρά χωρίς να απομακρύνεται από τα στιγμιότυπά του κι από την άλλη να το αποτυπώνει με έναν ζωντανό ή καλύτερα με έναν ομιλούντα τρόπο, με αποτέλεσμα σελίδες του να παραπέμπουν κάθε φορά σε ένα picturebook που σφύζει από χρώματα και ήχους, προσθέτοντας στο κείμενο και άλλες συναφείς εικόνες.
Δείτε το δημοσίευμα εδώ.
Μια πανέμορφη ιστορία, με φαντασία και καθόλου διδακτισμό, με τα νοήματα και τα μηνύματα να βγαίνουν μέσα από καταστάσεις και στιγμές και να μη χρειάζονται καμία επεξήγηση – όπως αρμόζει δηλαδή. Μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες ο καλός συγγραφέας Χρήστος Μπουλώτης. Πολλή μαγεία, περισσότερη ελαφράδα, μια πρέζα χιούμορ και μερικά κλεισίματα ματιού και η συνταγή δεν αποτυγχάνει. Τα παιδιά ακολουθούν απρόσκοπτα τις περιπέτειες των ηρώων, γελάνε με το συννεφάκι, συμπονούν το γοβάκι, θαυμάζουν την μπότα και τους ανοίγει η όρεξη για μυρωδάτα βερίκοκα (τι, μόνο εγώ;). Ίσως εμπνέονται κι αυτά να φτιάξουν ζωγραφιές και τραγούδια για να υμνήσουν την παπουτσοβερικοκιά, όπως και τα παιδιά στην ιστορία. Άλλωστε, στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου υπάρχει χώρος και ενθάρρυνση για προσωπική δημιουργία, όπου τα παιδιά καλούνται να φανταστούν και να απεικονίσουν κι άλλες στιγμές από το θαυμαστό ταξίδι της βερικοκιάς. Η εικονογράφηση της Στεφανίδη, φωτεινή, ζωηρή και ονειρική, επιτείνει ακόμα περισσότερο την παιχνιδιάρικη και παραμυθένια ατμόσφαιρα της ιστορίας.
Δείτε το δημοσίευμα εδώ.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο, όπως και σε όλα τα βιβλία του Μπουλώτη, συντελείται ένα συγγραφικό θαύμα: οι ήρωές του, άνθρωποι ή αντικείμενα, είναι όντα που πραγματοποιούν το αδύνατο με έναν απλό τρόπο συνάμα προσφέροντάς τον στον αναγνώστη.
Στο βιβλίο που αναφέρομαι ο αναγνώστης και η αναγνώστρια θα ταξιδέψουν, όπως υπονοήθηκε και σε άλλα του βιβλία, στα οποία εικόνες της υπέργειας «πολιτείας» του (βασικές σκηνές από πολλές ιστορίες του διαδραματίζονται πάνω από τη γη) συνταιριάζονται με εικόνες της γης, εκεί που δεν υπάρχει πόλεμος κι όπου οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι με ζωγράφους, ποιητές και παιδιά να εμπνέονται. Η σκηνή στην οποία άνθρωποι, ζώα και φυτά ακολουθούν το γοβάκι με τη βερικοκιά, παραπέμπει σε μια οικοκεντρικά ονειρική εικόνα μαγικού ρεαλισμού, όπου όλα τα όντα μαζί και οι ήρωες των έργων του συγγραφέα, σε μια πραγματικότητα ισότιμη με τη φαντασία, οδοιπορώντας σε όλη τη γη, προτάσσουν έννοιες όπως την αγάπη, την ειρήνη κυρίως τη δημιουργία που είναι ανάγκη να επικρατήσουν στη γη. Η ζωγραφική της Στεφανίδη, το έχω ξαναγράψει, ακολουθεί κατά πόδας και συνάμα ερμηνεύει το κείμενο, από τη μια πλευρά χωρίς να απομακρύνεται από τα στιγμιότυπά του κι από την άλλη να το αποτυπώνει με έναν ζωντανό ή καλύτερα με έναν ομιλούντα τρόπο, με αποτέλεσμα σελίδες του να παραπέμπουν κάθε φορά σε ένα picturebook που σφύζει από χρώματα και ήχους, προσθέτοντας στο κείμενο και άλλες συναφείς εικόνες.
Γιάννης Παπαδάτος, bookpress.gr