Content missing
-
Μαρία Ξυλούρη
Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου
Συγγραφέας: Μαρία Ξυλούρη‘‘Η βροχή άρχισε ένα πρωί με καταγάλανο ουρανό· τα σύννεφα ήρθαν αργότερα, σα να σύρθηκαν ανόρεχτα σε μια υπόθεση που δεν τα αφορούσε· στάθηκαν μαύρα και βαριά κι έκρυψαν το Νιόφυτο, το βουνό, τον κόσμο…’’
Το Νιόφυτο ολισθαίνει και οι κάτοικοί του θα ζήσουν με οριστικό τρόπο τη χάλαση. Και καθώς το άλλοτε ορεινό χωριό μετατρέπεται σε παραθαλάσσιο θέρετρο, τρεις Ραγκουδαίοι, ο Λουκάς, ο πρωτότοκος γιος του και ο εγγονός του Αδαμάντιος, το φτερωτό αγόρι που θα γίνει ο καλλιγράφος, θα κλειστούν μέσα σε έναν λαβύρινθο από γλυπτά πουλιά. Και οι τρεις θα πληρώσουν το ακριβό αντίτιμο για το αίμα που κουβαλά η οικογένεια στις πλάτες της· γιατί το αίμα επιστρέφει, το αίμα δεν ξεχνά, αχνίζει εκεί όπου χύθηκε κι όταν ακόμα το έχει ρουφήξει η γη.
Το τρίτο μυθιστόρημα της Μαρίας Ξυλούρη διαδραματίζεται σε ένα χωριό της Βόρειας Ελλάδας, μεταξύ 1965 και 2012, με ένα μικρό μέρος του να εκτυλίσσεται σε ένα νησί που συνεχώς μετακινείται σαν μια σχεδία που ποτέ δεν ρίχνει άγκυρα. Οι ενότητες του μυθιστορήματος είναι τρεις (Φεύγει το νησί, Μια σύντομη ιστορία της ορνιθολογίας, Ο αετομάχος), όσα και τα κεντρικά πρόσωπα της οικογένειας Ραγκούδη που αποτελούν τον κορμό του. Ένας γιος και ένας πατέρας διασχίζουν τις μέρες τους ανάμεσα στα δικά τους φαντάσματα, συνυπάρχουν σε έναν κόσμο γεμάτο από στρατιές πουλιών, αναζητώντας την εξιλέωση, πατώντας πάνω σε έναν ασταθή τόπο, σε έναν τόπο που ολισθαίνει –ίσως αναπόφευκτα– προς τον χαμό…
Υποψήφιο για το Βραβείο Λογοτεχνίας 2017 της Ευρωπαϊκής ένωσης
€15.00 €13.50
ISBN: 978-960-594-004-1
Σελίδες: 296
Διαστάσεις: 14×21 εκ.
Κριτικές – Δημοσιέυματα
Η Μαρία Ξυλούρη, αξιοποιώντας στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, χρησιμοποιεί μία γλώσσα δουλεμένη στη λεπτομέρειά της, που σε κάποια σημεία γίνεται ακόμη και ποιητική. Οι χαρακτήρες του βιβλίου της συνιστούν μικρά ψυχογραφήματα της ιστορίας της Ελλάδας. Πραγματικά, μία από τις νεότερες λογοτέχνιδες που έχουν να προσφέρουν πολλά στα γράμματα του τόπου μας.
Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο πετυχαίνει κάτι σπάνιο και όμορφο· να απευθύνεται σε ένα μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού, χωρίς να προβαίνει σε εκπτώσεις.
Υ.Γ. Και την επιθυμία να διαβάσω ξανά Αντρέα Φραγκιά. Και αυτό θα πρόσθετα στις αρετές του βιβλίου.
www.haniotika-nea.gr
«Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου» υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2017-04-24
Δείτε το εδώ.
«Τι γίνεται ένα έθνος δύο ανθρώπων όταν πεθαίνει ο ένας;» Μία από τις αναρίθμητες φράσεις που υπογράμμισα (νοερά) διαβάζοντας μια ιστορία ο τρόπος αφήγησης της οποίας είναι πιο συναρπαστικός από την ίδια την ιστορία. Σαν μια ταινία που η εικαστική ομορφιά της δεν σ’ αφήνει (ηθελημένα;) να παρακολουθήσεις την (όποια) πλοκή. Σπουδαία πένα, χάνει σε σημεία όπου αδυνατεί να τιθασεύσει ένα… ορμητικό υλικό. Ένα βιβλίο που σε αναγκάζει να το ξαναδιαβάσεις, όχι τόσο για να καταλάβεις την «υπόθεσιν του έργου», όσο για ν’ απολαύσεις ξανά τη μαγεία της γλώσσας και να υποκύψεις πάλι στη σαγήνη της.
Αχιλλέας Κυριακίδης
Η Μαρία Ξυλούρη, στο τρίτο της μυθιστόρημα, στηρίζει τον αναγνώστη πάνω στη στιβαρή γραφή της, για να διατρέξει τις παράλληλες και διαπλεκόμενες ιστορίες των κατοίκων ενός χωριού τυλιγμένου σε μια αφηγηματική μελαγχολία που θυμίζει Σαραμάγκου. Ο ρεαλισμός της Ξυλούρη παράγει τη δική του μαγεία κινώντας τους ήρωες μεταξύ ενσυνείδητου εγκλωβισμού και μιας δυνάμει φτερωτής απελευθέρωσης.
Διαβάστε την κριτική εδώ.
bookpress
Το σκοτεινό παιχνίδι μιας ανείπωτης μοίρας στα χρόνια του εμφυλίου.
Χατζηβασιλείου Βαγγέλης, Βήμα
Η γραφή της Μαρίας Ξυλούρη διαθέτει μεγάλες αρετές. Η Ξυλούρη έχει προσωπικό ύφος, ξέρει τις εμμονές και τις αναφορές της και τις χρησιμοποιεί πολύ γοητευτικά, η γλώσσα της είναι δουλεμένη ως το τελευταίο κόμμα, έχει την ικανότητα να στήνει χαρακτήρες με τους οποίους μπορείς να ταυτιστείς, και σκηνικά· το Νιόφυτο, όσο μαγικό κι αν είναι, είναι εξίσου και οικείο.
Κατερίνα Μαλακατέ
Η ιστορία ενός τόπου, η ιστορία μιας οικογένειας, η ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας. Είναι ο καμβάς για το στήσιμο του καινούργιου μυθιστορήματος της ικανότατης και ιδιαίτερα ταλαντούχας (βραβευμένης) συγγραφέως και (βραβευμένης) μεταφράστριας, Μαρίας Ξυλούρη… Librofilo
Όσοι το διαβάσουν θα απολαύσουν –είμαι βέβαιη– τον αφηγηματικό οίστρο μιας εμπνευσμένης «παραμυθούς» που ξέρει να μας διηγείται σκοτεινά και συγκινητικά σύγχρονα παραμύθια
Έλενα Μαρούτσου
Όπως όλα τα μυθιστορήματα της Μαρίας Ξυλούρη, και αυτό διακρίνεται για τη στέρεη δομή του, την ευφάνταστα ευφυή γραφή, την ευρηματική γλώσσα, το ψυχολογικό βάθος των ηρώων, τη λεπτοκεντημένη δουλειά στο ταίριασμα όλων των ιστοριών. Η ατμόσφαιρα του βιβλίου σε παρασέρνει σε ένα γαϊτανάκι αισθήσεων από όπου δεν θες να ξεφύγεις.
Σίγουρα ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα των τελευταίων χρόνων.
Παναγιώτης Χατζηγιαννάκης, amagi.gr
“Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου” είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο πετυχαίνει κάτι σπάνιο και όμορφο· να απευθύνεται σε ένα μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού, χωρίς να προβαίνει σε εκπτώσεις.
Γιάννης Καλογερόπουλος, haniotika-nea.gr
Σε τούτο το θαυμαστό μυθιστόρημα τίποτα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνεται. Ακόμη και στις στιγμές γειωμένου ρεαλισμού, πάντα εμφανίζεται μια βελόνα που ξηλώνει την ευταξία των πραγμάτων. Η μαγική διάσταση του ρεαλισμού θάλλει κάτω από κάθε πρόταση, εικόνα, διάλογο, πράξη, φαινόμενο και ιστορία. […] Εν συνόλω: ίσως ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα των τελευταίων ετών που εκδόθηκαν στα μέρη μας.
Διονύσης Μαρίνος, factal.gr
Μια οικογενειακή σάγκα που διαδραματίζεται σε ένα χωριό που αλλάζει τοποθεσία, κι από ορεινό γίνεται παραθαλάσσιο θέρετρο, και τρεις γενιές Ραγκουδαίων επανεφεύρουν τα πάθη και τα λάθη του λαού μας. […] Ένα βιβλίο γεμάτο σύμβολα, και στην ουσία του αλληγορικό, που αποτελεί την τοιχογραφία ενός τόπου και της ανθρωπογεωγραφίας του που διαρκώς μεταβάλλεται. Πυκνό και στη βάση του οντολογικό, με μια εξαίσια γλώσσα, εξαίσια φαντασία.
Ελένη Γκίκα, ethnos.gr
Σε ένα βορειοελλαδίτικο τοπίο. Στενό νησί. Μετακινούμενος χώρος. Φανταστικός και ρεαλιστικός ταυτόχρονα. Μια οικογένεια και τα κλαδιά της. Ρευστοί τοίχοι σε υγρό περιβάλλον. Πατέρας και γιος. Φαντάσματα, μοίρες και παράξενα όντα. Ο δρόμος προς τη συμβολιστική αναρρίχηση έχει αντίτιμο ακριβό. Τόσο για τη συγγραφέα, όσο και για τους ήρωες. Το αίμα είναι εκείνο που καθηλώνει τα πάθη στην εκδίκηση. Μια ιστορία που ξεχωρίζει για τη βιρτουζιτέ της.
Νίκος Κουρμουλής, stokokkino.gr
Η ιστορία του Νιόφυτου, ενός ορεινού χωριού που ολισθαίνει προς τη θάλασσα, και μιας οικογένειας κατοίκων του χωριού, γραμμένη με γλώσσα μαγική, πλούσια, δουλεμένη και αξιοζήλευτη. Άξια επίγονος της Μαργαρίτας Καραπάνου, η Μαρία Ξυλούρη αποφεύγει τις κοινοτοπίες στη γραφή και στην πλοκή.
Χίλντα Παπαδημητρίου, propaganda.gr
Η Νυχτερινή Βάρδια του Καλλιγράφου είναι ένα στιβαρό έργο που φλερτάρει με τον μαγικό ρεαλισμό χωρίς να χάνει ούτε τη φρεσκάδα του, ούτε τις λογοτεχνικές αρετές της γραφής της Μαρίας Ξυλούρη.
Άκης Παπαντώνης, frear.gr
“Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου” στο Βιβλιοδρόμιο, Τα Νέα
Μια ασταμάτητη νεροποντή, κατακλυσμιαίες αλληγορικές εικόνες και ένα ορεινό χωριό που ολισθαίνει προς τη θάλασσα. Ένα παλιό κρίμα, ένας λαβύρινθος με γλυπτά πουλιά, τρεις άνδρες, τρεις γενιές, ένας σαλός που θεωρεί επιβεβλημένη για την Ελλάδα τη θανάτωση όλων άνω των 45 ετών. Ένα μυστήριο που χάνεται στο παρελθόν, νευρική γραφή και καταστάσεις μαγικού ρεαλισμού στο τρίτο μυθιστόρημα της νεαρής Μαρίας Ξυλούρη.
Στο βιβλίο είναι παρούσες όλες οι εντυπωσιακές αρετές των προηγούμενων βιβλίων της Ξυλούρη -ευφυής γραφή, ψυχογραφικό βάθος, ζωντάνια και μια ξεχωριστή μέριμνα για τη δομή-, ενώ είναι επίσης εμφανής η ωρίμασή της στο «μοντάζ» του υλικού, που οδήγησε σε ένα πιο σφιχτοδεμένο αποτέλεσμα.
Συνυπάρχουν βεβαίως σαφείς αλλαγές στο ύφος και τις επιρροές, μαζί με ένα άνοιγμα στο πεδίο του μαγικού ρεαλισμού που γίνεται με επιτυχία, στην ουσία της όμως, στον τρόπο με τον οποίον συγκροτείται η αφήγηση, η γραφή της Ξυλούρη αφήνει το γνώριμο στίγμα: ένας μεγάλος αλλά σκόπιμα χαλαρός σκελετός, στον οποίον προσαρτώνται διάφορες ιστορίες, που, χωρίς να παίρνουν πρωτεύοντα ρόλο, επιτελούν εξίσου σημαντικές λειτουργίες.
Χρίστος Κυθρεώτης, efsyn.gr
Δεν είναι μόνο η αφηγηματική κομψότητα και καλλιέπεια της Ξυλούρη, ούτε το ψυχολογικό βάθος, και πλάτος, που μεταγγίζει στους ήρωές της, εδώ δε, ούτε μόνο η μεθυστική πολυπλοκότητα των γεγονότων που σκιαγραφεί, που μας αναγκάζουν να διαβάσουμε το μυθιστόρημα μονοκοπανιά αν και, οφείλω να ομολογήσω, και ψαγμένος αναγνώστης να είσαι, υπάρχουν στιγμές, που επικαλείσαι τη δεύτερη, την προσεκτικότερη, ανάγνωση για να βγάλεις άκρη με τις εγκεγαλικές μανούβρες των προσώπων, είναι και η αγκαθωτή αγωνία που γδέρνει την ψυχή μας. Και το σμήνος των ερωτημάτων που βουίζουν ολόγυρά μας.
Ανδρέας Κούνιος, alfanews.com