Showing 37–48 of 53 results
Βερολίνο, 1923. Η δίκη για μια υπόθεση φαρμακείας πολύ γρήγορα τράβηξε τα φώτα του Τύπου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Η 22χρονη Έλλη κατηγορείται ότι δηλητηρίασε τον άντρα της με αρσενικό. Επιπλέον, ύποπτη θεωρείται για απόπειρα δολοφονίας του άντρα της, αλλά και για συνέργεια στη δολοφονία του συζύγου της Έλλης, η φίλη της, Μαργκαρέτε.
Η όμορφη ξανθιά Έλλη ζει ήδη δύο χρόνια στο Βερολίνο όταν παντρεύεται με τον ξυλουργό Λινκ, ο οποίος στην αρχή μοιάζει διαφορετικός από όσους είχε γνωρίσει μέχρι τότε, αλλά σύντομα αποδεικνύεται εξαιρετικά βίαιος. Την κακοποιεί συστηματικά. Η Έλλη καταφεύγει στο πατρικό της, σπρωγμένη όμως από τους γονείς της ξαναγυρίζει κοντά του, πράγμα που αποδεικνύεται μεγάλο λάθος: ο άντρας της γίνεται όλο και πιο βίαιος, η συμπεριφορά του όλο και πιο αποκλίνουσα. Στο μεταξύ η Έλλη γνωρίζει τη Μαργκαρέτε, συνδέονται φιλικά, νιώθουν να τις ενώνει η ίδια μοίρα, στην πραγματικότητα βρίσκουν καταφύγιο η μία στην άλλη, αποφασίζοντας τελικά να δολοφονήσουν τους άντρες τους με αρσενικό.
Μια νεαρή γυναίκα δολοφονεί τον άντρα της με τη βοήθεια της φίλης της. Τι ήταν αυτό που την ώθησε σε μια τέτοια πράξη; Ποια ήταν τα κίνητρα για μια τέτοια απόφαση; Ο Ντέμπλιν αφηγείται με παραστατικότητα ένα από τα πιο γνωστά εγκλήματα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, μετατρέποντας συγχρόνως τη θρυλική ιστορία της φαρμακείας σε ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό κείμενο.
Η αριστοτεχνική σύνθεση μυθοπλασίας και πραγματικότητας, η αντικειμενική έκθεση των γεγονότων και η δραματική περιγραφή, κυρίως όμως η αφηγηματική ανατροπή κάθε απόλυτης δικαστικής απόφασης καθιστούν το αφήγημα του Γερμανού συγγραφέα-ψυχιάτρου Άλφρεντ Ντέμπλιν ένα πραγματικό υπόδειγμα αστυνομικής λογοτεχνίας, του οποίου η θεματική και αισθητική επικαιρότητα παραμένει αναλλοίωτη.
Η νέα σειρά λογοτεχνίας Επιλεγμένα Έργα Λογοτεχνίας περιλαμβάνει επιλογές σημαντικών συγγραφέων της παγκόσμιας βιβλιοθήκης, κλασικών αριστουργηματικών κειμένων, καθώς και βιβλίων που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά.
Διαβάστε το δελτίο τύπου εδώ.
Θρίλερ, ιστορικό μυθιστόρημα, μυθιστόρημα ιδεών: η ιστορία πέντε γενεών Ελλήνων που έζησαν στη Ρουμανία, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, για να επιστρέψουν τελικά και πάλι στην Ελλάδα.
Μετά τον βομβαρδισμό της 5ης Απριλίου 1944, στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μπουζάου της Ρουμανίας, οι στρατιώτες βρίσκουν στις ράγες του τρένου ένα παιδί χαμένο. Ο στρατιωτικός γιατρός που βρίσκεται εκεί το παίρνει μαζί του, αγνοώντας την καταγωγή του. Αργότερα αποκαλύπτεται πως το κοριτσάκι αυτό, η Ντάρια, είναι απόγονος μιας οικογένειας Ελλήνων που έφτασαν στη Ρουμανία πριν από δύο περίπου αιώνες. Πόλεμοι και επαναστάσεις ανάγκασαν τις γυναίκες του γένους των Νίκα να παλέψουν σκληρά. Να αναθρέψουν τα παιδιά τους, που εξασφάλιζαν τη συνέχεια του γένους τους, την ώρα που οι άντρες τους θυσιάζονταν στους βωμούς της ιστορίας, της πολιτικής, της μετανάστευσης…
Ώριμη γυναίκα πια, η Ντάρια θα καταφέρει να ανασυνθέσει το παζλ της καταγωγής της. Είναι η πρώτη γυναίκα από το γένος των Νίκα που, μέσα από το ίδιο της το επάγγελμα, αυτό της κοινωνιολόγου, αποκτά συνείδηση των κοινωνικών και πολιτικών γεγονότων που καθόρισαν όχι μόνο την προσωπική της ιστορία, αλλά και αυτήν του γένους της.
Το πρώτο βιβλίο της πολυμεταφρασμένης μπεστσέλερ σειράς ΜπαρΛούμε – Εγκλήματα στην Τοσκάνη.
Στο ΜπαρΛούμε, σε ένα μικρό παραλιακό θέρετρο κοντά στο Λιβόρνο, ανάμεσα σε ατελείωτα φλιτζάνια εσπρέσο και ιταλικές τράπουλες, τέσσερις ογδοντάχρονοι και ο Μάσιμο, ιδιοκτήτης του μπαρ, περνούν την ώρα τους κουβεντιάζοντας, μαλώνοντας και διατυπώνοντας θεωρίες για τον φόνο μιας νεαρής κοπέλας στην πόλη τους. Η έκλυτη ζωή του κοριτσιού οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η δολοφονία σχετίζεται με τον κόσμο των ναρκωτικών και της νύχτας. Οι τέσσερις παλιόφιλοι, που θυμίζουν σε πολλά τους πρωταγωνιστές της ταινίας «Οι εντιμότατοι φίλοι μου», λατρεύουν το κουτσομπολιό, τις φάρσες και τις φαρμακερές ατάκες. Με τη σκωπτική και αθυρόστομη γλώσσα τους, χαρακτηριστική της Τοσκάνης, ξεδιπλώνουν ένα ένα τα κομμάτια του εγκλήματος αναγκάζοντας τον Μάσιμο να αναλάβει τον ρόλο του ερασιτέχνη ντετέκτιβ. Μέσα από αυτές τις έρευνες και τη ζωντανή, πολύχρωμη πρόζα του Μαλβάλντι, ξεπροβάλλει η συναρπαστική εικόνα της ζωής μιας πόλης της Τοσκάνης, η οποία, με όλες τις επαρχιακές ιδιοτροπίες της, αντιστέκεται σθεναρά στην εισβολή του αλόγιστου μαζικού τουρισμού.
«Μια πραγματική κωμωδία αλά ιταλικά σαν εκείνες που φέρουν την υπογραφή του Ρίζι, του Μονιτσέλι και του Κομεντσίνι».
La Repubblica
«Έκανε την εμφάνισή του με το αστυνομικό μυθιστόρημα Παρτίδα για πέντε. Και μας κατέκτησε αμέσως».
Il Sole 24 Ore
«Στον Μαλβάλντι οφείλουμε ότι ξανάφερε στην κορυφή των μπεστσέλερ το κωμικό πνεύμα της Τοσκάνης».
Corriere della Sera
«Σε αυτό το απολαυστικό ντεμπούτο της σειράς, ο Μαλβάλντι συστήνει στους αναγνώστες το ΜπαρΛούμε, χώρο δράσης του μπάρμαν Μάσιμο Βιβιάνι».
Publishers Weekly
«Σύντομο, με γρήγορους ρυθμούς, ευχάριστο».
The Wall Street Journal
Μια ηλικιωμένη γυναίκα βρίσκεται νεκρή στο κρεβάτι της. Αρκετοί άνθρωποι έχουν σοβαρούς λόγους να επιθυμούν το θάνατο της: ο πλέι μπόι ανιψιός της, που ελπίζει να την κληρονομήσει, η καταπιεσμένη ανιψιά της, που θέλει να ζήσει τη ζωή της μακριά από την τυραννική θεία της, ο γιατρός που φροντίζει την υγεία της, ο δικηγόρος που έχει αναλάβει τις υποθέσεις της, ένας τυχοδιώκτης καλλιτέχνης, μια χορεύτρια ελαφρών ηθών, ένας άνθρωπος της εκκλησίας. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο κυνικός επιθεωρητής Πάλμου, ο οποίος, με τη βοήθεια του νεαρού και αφελούς συνεργάτη του, θα καταφέρει να λύσει το γρίφο και ν’ αποδώσει δικαιοσύνη.
Η αστυνομική νουβέλα «Ποιος σκότωσε την κυρία Σκρουφ;» -η πρώτη μιας σειράς με ήρωα τον επιθεωρητή Πάλμου- μας γνωρίζει μια άλλη πλευρά του διάσημου Φινλανδού συγγραφέα Mika Waltari. Το βιβλίο γνώρισε μεγάλη εκδοτική επιτυχία και με ανάλογη επιτυχία μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, μεταφρασμένο απευθείας από τη φινλανδική γλώσσα.
Το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ που αγάπησαν χιλιάδες αναγνώστες και έγινε κινηματογραφική επιτυχία επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη.
Στην πανεπιστημιούπολη του Γκερνόν ένας νεαρός άνδρας βρίσκεται στραγγαλισμένος, με φρικτά ίχνη βασανισμού στο γυμνό του κορμί. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο εμμονικός και βίαιος αστυνόμος Πιερ Νιεμάν, που αναζητεί απαντήσεις στους πάγους των Άλπεων.
Στο Σαρζάκ, ένα μικρό χωριό πολλά χιλιόμετρα από ‘κει, ο Καρίμ Αμπντούφ, ένας ανορθόδοξος μοναχικός μπάτσος, ερευνά τη σύληση του τάφου ενός μικρού παιδιού και την εξαφάνιση των στοιχείων του από τα σχολικά αρχεία.
Οι έρευνές τους θα τους οδηγήσουν από μυστήριο σε μυστήριο κι από ψεύτικες ενδείξεις σε αληθινά ίχνη. Ώσπου θα διαπιστώσουν πως οι υποθέσεις τους συγκλίνουν…
Ο δράστης είναι άραγε ένας ψυχοπαθής δολοφόνος ή κάποιος που αναζητεί εκδίκηση; Ποια μυστικά κρύβουν τα αρχεία του πανεπιστημίου, όπου διδάσκει η ελίτ της Νοτιοανατολικής Γαλλίας; Ποιος είναι θαμμένος στον τάφο του μικρού αγοριού στο Σαρζάκ; Η πένα του Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ κρατά αμείωτη την αγωνία του αναγνώστη, επιφυλάσσοντας εκπλήξεις κι ανατροπές ως την πηγή των πορφυρών ποταμιών.
Η μυθιστορηματική αλήθεια του Γκρανζέ ξεπερνά κάθε φαντασία. Ο μετρ του είδους, με το έντεχνο και συναρπαστικό σασπένς αιχμαλωτίζει τους αναγνώστες, που παρακολουθούν την ιστορία ως το τέλος της με κομμένη την ανάσα.
Τα Πορφυρά Ποτάμια έχουν βραβευτεί με το Grand Prix RTL-Lire 1998.
Bραβείο καλύτερου ελληνικού μυθιστορήματος «The Athens Prize for Literature», του λογοτεχνικού περιοδικού «δέκατα» για τα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2012.
Tώρα και στα κροατικά από τον εκδοτικό οίκο Sandorf Publishing .Μετάφραση Ισμήνη Ραντούλοβιτς.
Ο Ορέστης, η Φανή, ο Δημήτρης, ο Άκος, ο Φώτης και η Άννα ζουν στην ευθραυστότητα της νεότητας και τη ρευστότητα ενός κόσμου που δεν ευημερεί. Έξι ήρωες μυθιστορηματικοί όσο και αληθινοί προσπαθούν να ισορροπήσουν μέσα στην απαράβατη τάξη του κόσμου με μοναδική βεβαιότητα τη βαρύτητα και το θάνατο. Οι προσωπικές τους ιστορίες συνδέονται σαν θραύσματα για να κατασκευάσουν ένα παζλ σε αποχρώσεις του θρίλερ. Μια ιστορία που αναπτύσσεται σαν σπείρα με κέντρο της την Άννα και τη μυστηριώδη εξαφάνισή της. Οι χρονικές εναλλαγές αποτυπώνονται στις σελίδες σαν ένα παιχνίδι μεταξύ μνήμης και λήθης, σαν ένας ανοιχτός διάλογος με την απώλεια, καθώς οι ζωές των ηρώων διασταυρώνονται σε μια περίεργη διαδρομή χωρίς αρχή και τέλος. Σε ένα ολόκληρο σύμπαν που εμπερικλείει τον μικρόκοσμο όλων συνωστίζονται πρόσωπα, στιγμές, καταγραφές, ενδοσκοπήσεις, ευρήματα αλλά και δύσκολα ερωτήματα. Τελικά, μια αναπνοή λιγότερη, ένα βήμα ή ο έρωτας αλλάζουν το βάρος του κόσμου;
Μέσα από τις περιπέτειες του γιατρού Σινουχέ, στα χρόνια της βασιλείας του φαραώ Εχνατόν και της Νεφερτίτης, παρακολουθούμε την καθημερινή ζωή στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολής αλλά και τις πολεμικές, θρησκευτικές και πολιτικές έριδες που άλλαξαν τη μορφή του αρχαίου κόσμου.
Το νέο βιβλίο του πολυβραβευμένου Μανόλη Πρατικάκη, «Σύνδρομο Fregoli – Το τίμημα να είσαι ένας άλλος», δομείται πάνω σε μία νουβέλα και δύο αφηγήματα που παντρεύουν την ψυχιατρική με τη λογοτεχνία.
Με σκηνικό του την αυτοκρατορία της ψυχής, ο συγγραφέας αξιοποιεί με απαράμιλλη δεξιοτεχνία την πρώτη ύλη του –το φαντασιακό παράδοξο κόσμο του νου και τις εκτροπές του–, μεταμορφώνοντας τρία πρόσωπα που νοσούν ψυχικά σε τρεις γοητευτικές λογοτεχνικές περσόνες. Οι φιγούρες, μέσα στην καθημερινότητα και την τραγικότητά τους, μετατρέπονται σε μια μεγαλειώδη αλληγορία για το κατακερματισμένο και εφιαλτικά αποπροσωποποιημένο σύγχρονο άνθρωπο της νεωτερικότητας. Κι ενώ ο αναγνώστης συναντά αδύναμες ψυχές που δεν αντέχουν την τόση πραγματικότητα και σκηνοθετούν ένα δικό τους ανύπαρκτο κόσμο, καταδύεται στο έρεβος της ψυχής του άλλου, για να μεταβεί σε μία ψυχο-κοινωνιολογική αναζήτηση γύρω από την «ταυτότητα» και τον πολιτισμό μας. Στον απόηχο των ιστοριών ένα ερώτημα απαιτεί να απαντηθεί: Μήπως εντέλει ο πολιτισμός μας είναι αυτός που νοσεί, με την ακόρεστη απληστία του και την απώλεια κάθε πηγαίου και αυθεντικού;
Η νουβέλα «Σύνδρομο Fregoli» και τα δύο αφηγήματα «Μπρους Λι», «Μια παράδοξη τύφλωση» είναι απαλλαγμένα από ψυχιατρική θεωρία και εστιάζουν στην ανθρώπινη ιστορία. Ο Μανόλης Πρατικάκης αφηγείται με διεισδυτικότητα ψυχαναλυτική και «με την πρόθεση να θαυμάσει, να πλησιάσει, να φροντίσει», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά στον πρόλογο του βιβλίου ο Αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής και ποιητής Γιάννης Ζέρβας. «Η αφήγησή του στηρίζεται κυρίως στη συμπεριφορά και στις μαρτυρίες των ασθενών του. Πέρα από τη λογοτεχνική τους αξία, τα τρία περιστατικά έχουν σαφή εκπαιδευτική χρησιμότητα, γιατί δείχνουν ξεκάθαρα τη σημασία της γλώσσας στην ψυχιατρική περιγραφή ώστε να αποκτήσει υπόσταση ο άλλος, γιατί μόνο έτσι μας εξοικειώνει αληθινά με το πρόσωπο και μας δίνει τη δυνατότητα να το γνωρίσουμε αρκετά ώστε να μπορούμε να προβλέψουμε τις αντιδράσεις του. Στα δικά μου μάτια δείχνει σαφής η πρόθεση του Πρατικάκη μέσα από αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο του, όπου η ποιητική του δεινότητα υποτάσσεται και υπηρετεί την περιγραφή και την παρουσίαση των ανθρώπων και των θεραπειών τους. Το μήνυμά του όπως το αντιλαμβάνομαι, λέει το εξής: Χωρίς τη λογοτεχνία η ψυχιατρική στεγνώνει επικίνδυνα».
Οι αλήθειες των ταξιδιών αρχίζουν από τα λιμάνια, κατασταλάζουν στη μνήμη και τονίζουν τη μεγαλοπρέπεια της θάλασσας.
Ποντοπόρος ταξιδευτής, ο συγγραφέας Μανώλης Ροδανάκης στο βιβλίο του «Ταξιδευτές στα πέλαγα» ξεδιπλώνει με νοσταλγία τους χάρτες στο βάθος του χρόνου, καταγράφοντας τις ρότες υπερπόντιων ταξιδιών, προτού χαθούν τα ίχνη τους στην ομίχλη.
Τα γεγονότα που περιγράφει ο συγγραφέας φαντάζουν εξωπραγματικά, είναι όμως αληθινές εικόνες και χρώματα ενός κόσμου μιας άλλης εποχής. Συνέβησαν στις δύσβατες ρότες των ωκεανών, σε ανθρώπους με ψυχή και ταυτότητα. Αφήνουν γεύση αλμύρας, στην μπουνάτσα, στη δίνη των κυμάτων, στο τρίξιμο της λαμαρίνας, όταν οι φουρτούνες έμοιαζαν με αιώνες. Παραγωγός και αποδέκτης πολλαπλών συναισθημάτων, ο Μανώλης Ροδανάκης μέτρησε εκατομμύρια ναυτικά μίλια στον περίπλου των πόντων και κατέγραψε περιστατικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια υπερπόντιων ταξιδιών της περασμένης γενιάς, τα οποία τονίζουν τη ναυτοσύνη και υποβαθμίζουν τη συνάντησή τους με τη λησμονιά.
Η ταξιδιωτική γραφή του Μανώλη Ροδανάκη, βαθιά εξομολογητική, μεταφέρει έναν πλούτο πληροφοριών για τον κόσμο της θάλασσας και τη ναυτική κοινωνία, αναπλάθοντας άλλοτε με γοητεία και άλλοτε με ρεαλισμό μια ολόκληρη εποχή. Ο συγγραφέας υπογράφει ένα πλήθος εμπειριών και βιωμάτων παρασύροντας τον αναγνώστη σε ένα πρωτόγνωρο ταξίδι από τη Μεσόγειο μέχρι τις εσχατιές της γης.
Ο ψυχίατρος Ματίας Φρερ. Η αστυνομικός Αναΐς Σατλέ. Ένα άγριο έγκλημα, μια σκηνοθεσία που παραπέμπει στην ελληνική μυθολογία, ένας ασθενής που χάνοντας τη μνήμη του ενστερνίζεται νέα ταυτότητα. Ο ψυχίατρος διερευνά την ψυχική πάθηση που κάνει τον άνθρωπο «ταξιδιώτη δίχως αποσκευές». Η αστυνομικός προσπαθεί να διαλευκάνει το έγκλημα…
Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται, το παρελθόν που ανασκαλεύουν αποδεικνύεται εφιαλτικό. Οδηγεί μέσα από έναν λαβύρινθο ψευδαισθήσεων, αγωνίας και αίματος στην αναζήτηση της αρχικής ταυτότητας. Ή μήπως στις ρίζες του κακού;
Κανείς δεν είναι αυτό που πιστεύει πως είναι… Ο κυνηγός κι η λεία, ο φονιάς και το θύμα εναλλάσσονται. Μόνη σωτηρία να κατορθώσεις να γλιτώσεις από τον διώκτη σου. Αν όμως αυτός είναι ο εαυτός σου;
Μια φθινοπωρινή μέρα στο Ελσίνκι ένας άντρας βρίσκεται πνιγμένος στην μπανιέρα του. Πρόκειται για ατύχημα ή μήπως για δολοφονία, αφού όλοι όσοι βρίσκονται στον κοινωνικό του περίγυρο έχουν λόγους να τον μισούν; Ο επιθεωρητής Πάλμου αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση, με τη βοήθεια πάντοτε το νεαρού και αφελούς συνεργάτη του, που είναι και ο αφηγητής αυτής της ιστορίας.
Το δεύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του διάσημου Φινλανδού συγγραφέα Mika Waltari γνώρισε την ίδια εκδοτική επιτυχία με το πρώτο και μεταφέρθηκε κι αυτό στον κινηματογράφο. Παρουσιάζεται στο ελληνικό κοινό μεταφρασμένο απευθείας από τη φινλανδική γλώσσα.
Η Εκάτη-Ουλρίκα, μνήμη που συγκρατεί τα μυστικά και κάνει προσωπεία τα πρόσωπα και μαριονέτες τους πεθαμένους της για ν’ αντέξει.
Και ο Μιχαήλ-Σεμπάστιαν που συμπληρώνει τη χαμένη παρτιτούρα – γι’ αυτό έχει έρθει εξάλλου σ’ αυτή τη ζωή.
Ανάμεσά τους, η Ιστορία και η Συγγένεια, το Παρελθόν και η Νέμεσις, το Χρέος και ο Έρωτας, ο Μπόρχες και η Αιώνια Επανάληψη.
«Άλεφ» και «Μπεθ», υπνοβάτες στο Σολάρις του Διαδικτύου, όπου «ό,τι γεννιέται γεννιέται ξανά», για μια αιώνια στιγμή. «Δραπέτες», καταδικασμένοι να συναντιούνται ξανά και ξανά στην ίδια σκακιέρα. Με προσωπεία, έστω. Και με λόγια –για να τ’ αντέξουν− δανεικά. Ακούγοντας πάντα τον δικό τους Ραβέλ ή Βάγκνερ, με την υπόσχεση να αιωρείται εκεί σαν θηλιά: «Πατέρα, δεν ξέχασα, μάνα είμαι εδώ στην ξερολιθιά, σε κάθε ξερολιθιά, κι ακούω πάντα τον δικό μας Βάγκνερ. Θα ξανάρθω, και η τιμωρία θα είναι πορφυρή».
| There are no products |